چو افتد باد کبر ، اندر دماغت
چو طغیان و غرور، آید سراغت
به گورستان برو،نزد خموشان
که از کبرت دمی یابی فراغت
ببین یک متری، اندرزیر پایت
چو اشخاصی، دهند آنجا ندایت
که ای مغرور،در دنیای فانی
تو هم، مانند ما، اینجاست،جایت
